در پایانِ زندگی، از رویِ تعدادِ مدرک‌هایی که گرفته‌ایم، میزانِ مالی که اندوخته‌ایم و کارهایِ بزرگی که به انجام رسانده‌ایم، درباره‌ی ما داوری نخواهد شد، بلکه از ما خواهند پرسید: آیا گرسنه‌ای را سیر کردی؛ برهنه‌ای را لباس پوشاندی و بی‌خانه‌ای را پناه بخشیدی؟ گرسنه‌ی نه فقط لقمه نان که گرسنه‌ی عشق، برهنه‌ی نه فقط از تن‌پوش که برهنه‌ی از عزت و احترامِ انسانی و بی‌خانه‌ای نه فقط از خشت و گل که بی‌خانمان به سببِ طرد و رانده شدن.